لوله و اتصالات پلیکا فاضلابی جان کودکی را از غرق شدن نجات داد

پلی وینیل کلراید در دهه های گذشته به دلیل شایستگی های معروفش به یکی از مصالح ساختمانی غالب برای سیستم های فاضلاب تبدیل شده است.

با این حال، از آنجایی که لوله و اتصالات پلیکا فاضلابی PVC برای دهه ها در یک محیط خصمانه کار می کنند، نگرانی در مورد طول عمر آنها اخیراً توسط مدیران فاضلاب در هلند مطرح شده است. در این راستا، عوامل و مکانیسم‌های اصلی که بر طول عمر لوله PVC تأثیر می‌گذارند.

همراه با روش‌های پیش‌بینی طول عمر فعلی و محدودیت‌های آن‌ها در این مقاله مورد بحث قرار می‌گیرند. بررسی مطالعات موردی مربوطه نشان می‌دهد که تخریب مواد، در صورت وجود، به کندی رخ می‌دهد.

با این حال، داده های بازرسی از سه شهرداری هلند نشان می دهد که نقص های شدید قبلاً ظاهر شده است و تخریب با سرعت غیرمنتظره ای سریع تکامل می یابد.

دلیل اصلی این شکاف بین ادبیات و عمل این واقعیت است که آزمایش مواد جامع لوله‌های فاضلاب PVC به ندرت در مقالات یافت می‌شود، اگرچه ثابت می‌کند که برای ارزیابی مطمئن سطح تخریب و منشاء آن ضروری است.

پلاستیک برای طیف وسیعی از کاربردهای لوله کشی تجاری و صنعتی استفاده می شود. شناخته شده ترین آنها پلی وینیل کلراید، پلی اتیلن ، پلی پروپیلن، اکریلونیتریل-بوتادین-استایرن پلی بوتیلن  و پلی استر تقویت شده با الیاف شیشه هستند.

در مورد سیستم های لوله کشی برای تامین آب آشامیدنی، توزیع گاز و دفع فاضلاب، PVC، PE و PP محبوب ترین مواد پلیمری هستند.

به خصوص برای لوله های فاضلاب گرانشی، پی وی سی در دهه های گذشته به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفته است و به مصالح ساختمانی غالب تبدیل شده است.

راندمان هزینه، سهولت نصب، محدوده قطرهای موجود و مقاومت شیمیایی معروف آن باعث پذیرش گسترده آن توسط تصمیم‌گیرندگان در زهکشی شهری می‌شود.