میوه خشک از میوه های درخت زردآلو با خشک کردن طبیعی در آفتاب تولید می شود. ساکنان آسیای مرکزی و شمال چین اولین کسانی بودند که این کار را انجام دادند. این مناطق همچنین محل زندگی خود زردآلو هستند.
چینی های باستان زردآلو خشک 1401 را «میوه خرد» می نامیدند. این محصول با ارزشی در نظر گرفته می شد که برای زمستان ذخیره می شد. همچنین ملوانان برای تقویت ایمنی میوه ها را با خود به سفر می بردند.
در کشورهای شرق، زردآلو خشک را نمادی از رونق می دانند. هنوز هم برای عروسی به زوج های عاشق داده می شود.
زردآلو برای تولید زردآلو خشک در قلمرو کراسنودار، قفقاز، خاور دور، آسیای مرکزی و جمهوری کریمه کشت می شود. میوه خشک هسته دار زردآلو نامیده می شود و معروف ترین نام «زردآلو خشک» به میوه بدون هسته اشاره دارد.
این محصول حاوی ویتامین های A، C، PP، B1، B2 و مواد معدنی مانند فسفر، سدیم، کلسیم، منیزیم، آهن است. آنها با هم استخوان ها و ایمنی را تقویت می کنند.
فیبر موجود در ترکیب زردآلو خشک دستگاه گوارش را عادی می کند، از یبوست جلوگیری می کند، به حذف سموم و سموم کمک می کند، کبد را پاکسازی می کند.
مقدار زیادی پتاسیم موجود در زردآلو خشک تأثیر مفیدی بر سیستم قلبی عروقی دارد، به کاهش فشار خون بالا کمک می کند و همچنین آب اضافی را از بدن دفع می کند و باعث کاهش وزن سریع می شود.
با زخم معده و سایر بیماری های دوازدهه و همچنین غده تیروئید، زردآلو خشک می تواند مضر باشد، بنابراین باید با احتیاط آن را مصرف کنید.
همچنین، استفاده از میوه‌های خشک می‌تواند منجر به افزایش تشکیل گاز به دلیل محتوای قندها و فیبرهای غذایی شود که به طور فعال با باکتری‌های روده بزرگ تعامل دارند. برای جلوگیری از این امر، باید مایعات بیشتری بنوشید. علاوه بر این زردآلو خشک می تواند باعث آلرژی شود.
بدون دیدگاه