متداول ترین خواص مکانیکی مواد فوم صندلی جلو سمند عبارتند از تنش فلات (σP)، مدول الاستیک (E)، نقطه تسلیم و کرنش متراکم شدن.
تنش فلات (σP) تابعی از چگالی نسبی فوم است و با معادله بدست می آید.
مدول الاستیک (E) را می توان به عنوان شیب قسمت بارگذاری اولیه منحنی نشان داده شده در شکل 2 به دست آورد.
کرنش تراکم (εD) کرنشی است که در آن فوم کاملاً خرد می شود و افزایش شدیدی در مقدار وجود دارد. شیب منحنی تنش کرنش تنش تسلیم (σY) مواد فوم را می توان با استفاده از معادله زیر به دست آورد. توسعه یافته توسط Reyes و همکاران.
در میان انواع فوم ها مواد فوم فلزی و پلیمری موضوع بررسی های متعددی در مورد قابلیت تصادف بودند. فوم های فلزی را می توان از فلزات اساسی مختلف مانند آلومینیوم (Al)، منیزیم (Mg)، مس (Cu) و تیتانیوم (Ti) به دست آورد.
در مقایسه با سایر فوم‌های فلزی، آلومینیوم به دلیل عملکرد برتر و چگالی نسبی کم که می‌توانست به 3% از مواد حجیم برسد، بیشترین نوع مورد مطالعه را داشت.
فوم های پلیمری با چگالی کم (غیر فلزی) به دلیل قابلیت جذب انرژی عالی به طور گسترده ای برای کاربردهای قابل تصادف در صنعت خودروسازی استفاده می شود.
آنها به عنوان ماده پرکننده در سپرها و به عنوان تقویت کننده در تیرهای سقف و درها برای تقویت مناطق ضعیف ساختار خودرو و بهبود پاسخ آنها به بارگذاری ضربه استفاده می شوند.
مزیت اصلی فوم پلیمری این است که عملکرد جذب انرژی مستقل از جهت بارگذاری است و بنابراین می‌تواند یک بار ضربه‌ای مورب را بسیار کارآمد جذب کند.
تکنیک‌های عایق‌سازی Dewar مانند مواد فوم، فویل‌های سوپرعایق و محافظ تشعشع، انتقال حرارت رسانا، همرفتی و تابشی را از ژاکت بیرونی به ظرف داخلی جدا شده به حداقل می‌رسانند.
به دنبال تکنیکی که توسط Dewar به کار گرفته شد، حلقه‌های دیوارهای ثابت و قابل حمل مدرن اغلب با نیتروژن مایع پر می‌شوند تا نشت گرما توسط همرفت را محدود کنند.
دوارهای فوق ایزوله خلاء برای ذخیره سازی ثابت بزرگ می توانند نرخ تبخیر را بین 0.06 تا 0.4 درصد از حجم هیدروژن ذخیره شده در روز و بین 1 تا 3 درصد در روز برای دوارهای کوچک قابل حمل محدود کنند. نرخ جوش معمولی برای دوارهای صنعتی بزرگ 0.1٪ در روز با هدف صنعت 0.03٪ در روز است.
