به منظور اطمینان از ایمنی این سازه ها میلگرد بستر گلستان فناوری های مختلفی برای تشخیص خوردگی در بتن وجود دارد. کورینگ یک تکنیک مخرب است که در آن یک هسته حفر شده از یک سازه موجود استخراج می شود.
اگرچه آنها دقیق ترین اطلاعات را در مورد سلامت سازه بتنی ارائه می دهند، اما سوراخ های حفر شده باید پس از آن تعمیر شوند. اندازه گیری پتانسیل سطح و روش های مقاومت پلاریزاسیون، کاربردی ترین روش های بازرسی نیمه مخرب برای خوردگی میلگرد هستند.
آنها می توانند وجود احتمالی خوردگی و سرعت خوردگی را به ترتیب ارزیابی کنند. اما در این روش ها میلگرد باید تا حدی در معرض دید قرار گیرد که این روش ها نیز به زمان بیشتری برای بازرسی نیاز دارند.
به عنوان روش‌های ساده بازرسی غیر مخرب، روش‌های امپدانس الکتریکی و آزمایش جریان گردابی برای ارزیابی خوردگی میلگرد پیشنهاد شده‌اند، اما ارزیابی تلفات خوردگی کمی میلگرد در شرایط عملی دشوار است.
بازرسی تصویربرداری حرارتی روشی غیر مخرب است که با بررسی تغییرات اشعه مادون قرمز ساطع شده از سطح بتن می تواند به سرعت لایه لایه شدن را نشان دهد.
با این حال، اعمال آن برای پل هایی با روکش آسفالت و در شرایطی که یک گرادیان حرارتی کوچک بین پل و دمای محیط وجود دارد، دشوار است.
رادار نفوذ به زمین یکی از بهترین تکنیک های غیر مخرب برای تشخیص میلگرد در کاربرد عملی است زیرا دارای ویژگی های سادگی، عدم تماس، وضوح مکانی بالا و کنتراست بالا بین میلگرد و بتن می باشد.
GPR همچنین برای ارزیابی خوردگی میلگرد با استفاده از اطلاعات دامنه پاسخ بازتاب رادار استفاده شده است. گزارش شده است که محصولات خوردگی میلگرد، دامنه انعکاس را تا چند ده درصد کاهش می دهند.
زمانی که تلفات خوردگی حدود 10٪ باشد. با این حال، از آنجا که محتوای رطوبت و محتوای کلرید نیز امواج الکترومغناطیسی را تضعیف می کند، جبران اثرات آنها بر روی اطلاعات دامنه رادار مورد نیاز است.
